Neredeyse yarım asır sonra ağabeyine gözyaşları içinde sarılan Mehmet Dindar, “Bundan sonra ayrılmak yok, ağabeyimi bırakmam artık.” dedi.

Yeşiltepe Mahallesi'ndeki evinden ailesine küstüğü için yaklaşık yarım asır önce ayrılan Salih Dindar, İstanbul'un Sarıyer ilçesinde bulunan Kilyos Mahallesi'ne yerleşti. Burada otelde çalışan Dindar, ilerleyen yaşı ve ailesine duyduğu özlem sonucunda memleketine dönmek istedi. Burada tanıştığı hayırsever arkadaşı tarafından Eskişehir'e getirilen 73 yaşındaki Dindar, Yeşiltepe Mahalle Muhtarı Meryem Kuş Açıkgöz'e başvurdu. Açıkgöz, araştırmaları sonucunda Salih Dindar'ın kardeşi Mehmet Dindar'a ulaştı.

Kavuşan Kardeşler Gözyaşlarına Boğuldu

Muhtarlığa koşarak gelen Mehmet Dindar, ağabeyi Salih Dindar'ı görünce duygulanarak gözyaşlarına boğuldu. Birbirlerine sarılan iki kardeş özlem giderdi. Ağabeyini Eskişehir'e getiren vatandaş ve kendilerine yardımcı olan Yeşiltepe Mahalle Muhtarı Meryem Kuş Açıkgöz'e teşekkür eden Mehmet Dindar, Salih Dindar'ı 47 yıl önce terk ettiği baba ocağına götürdü.

“Bundan Sonra Ayrılmak Yok Ağabeyimi Bırakmam Artık”

Evlerinin önünde konuşan Mehmet Dindar, “Ağabeyimi görmeyeli 30 seneyi geçti. 1993'te falan yanına gitmiştim. 3 arkadaş bizi ağırladı, misafir etti. Bir daha gitmek nasip olmadı. Hep niyetim vardı ama o bana geldi. Çok sağ olsun, kim vesile olduysa herkesten Allah razı olsun, teşekkür ediyorum. Ben ağabeyimin evde yattığını bilmem. Bundan sonra ayrılmak yok, ağabeyimi bırakmam artık. Ağabeyim benim, ben ölürüm, o devam eder. Hiç sıkıntı değil, bir ağabeyim canım ağabeyim.” dedi.

O Mahallede Çalışmalar Sona Erdi O Mahallede Çalışmalar Sona Erdi

“Buralar Tarlaydı, 3-5 Tane Ev Vardı”

Ailesini ve evini çok özlediğini dile getiren 73 yaşındaki Salih Dindar, mahallesinin çok değiştiğini belirterek şöyle konuştu;
“47 yıl önce buralar tarlaydı, 3-5 tane ev vardı. Ondan sonra ben yok oldum. Geldiğimde koskocaman mahalle olmuş. Bugün kardeşimle buluştum, gayet mutluyum. Gitmemin üzerinden 47 yıl geçmiş olabilir ama et tırnaktan ayrılır mı? Muhtarımızdan Allah razı olsun.”

Editör: Buğrahan Doğangil