Tüm dünyada, ülkemizde, kendi hayatımızda her geçen gün farklı problemlerle, farklı sıkıntılarla karşılaşıyoruz. Bunların hep nedenini sorguluyoruz...

Bu durumların nedeni bence çok açık. Kötülük ve kötülüğe hizmet...

İyi insanlardan çok bu dünyada kötü insanlar var. Ve bu kötü insanlar genel olarak iyilerden çok daha güçlü. Çünkü kötü insanların yapabileceklerinin sınırı yok ve bir değer yargısına da genel olarak sahip değiller. Hal böyle olunca içinde bir parça iyi niyet dahi olmayan bu insanlar gittikçe güçleniyor. İçinde bir parça iyilik olan insanlar da maalesef isteyerek ya da istemeyerek kötülere hizmet ediyor. Belki ben, biz, hepimiz...

Anlattığım duruma bireysel açıdan da baksak toplumsal açıdan da baksak sonuç değişmiyor. Örneğin siz iyi olmaya çalıştıkça etrafınızda iyi insanların sayısı artmıyor. Aksine kötücül akbabalar etrafınıza üşüşüyor. Yine olaya toplumsal taraftan bakarsak da durum aynı. İsrail Gazze'de masum insanları katlediyor. Son günlerin gündemi bu dünyada. Peki, neden kimse dur diyemiyor?

Çünkü dünyayı da kötüler veya kötülere hizmet etmeye bağımlı olmuş insanlar yönetiyor. Birçok örnekle bu konu iyice detaylandırılabilir. Klişe gibi görünse de Afrika'da açlıktan ölen çocuklar, ülkemizde oluşan derin yoksulluk, manasız cinayetler, kalp kırmalar, insanları kullanmalar, umut satmalar saymakla bitmez...

İyiliğin getirdiği dürüstlük ve buna bağlı gelişen romantizm içinde bir parça dahi iyilik olan insanların güç kaybetmesine, kötüler karşısında yenilmesine neden oluyor. Bu güç kaybı günden güne de artmaya devam ediyor. Kötülük bu dünyayı tamamen ele geçirmeye yüz tutmuşken isyan etmek ve çırpınmak bir şeyi değiştirmiyor.

İyiler veya iyi olmaya çalışanlar artık kendilerini kullandırmaktan vazgeçmeli. Daha akılcı, romantizmden uzak kötülerle mücadele edecek bir tavırla işin içine dahil olmalı. Yine, Filistin - İsrail olaylarından örnek vereyim. Sanatçılar çıkıp Filistin'e destek mesajı verince ya da bir filistin atkısı takınca kötüler insan öldürmekten vazgeçmiyor. Bu romantizm artık para etmiyor. 

Veya bireysel manada çok daha kansız bir örnekten bu duruma bakalım. Bir insan sizi sürekli sömürüyor. Siz ona karşı duygusal baktıkça sizi ömrünüz boyunca sömürmeye devam ediyor. Realiteden uzaklaşmak kötülüğün karşısında iyiliğin en büyük zaafı. Bu zaafı insanoğlu yıkabilirse dünya bambaşka bir yer olabilir.

İçinde bir parça da olsa iyilik taşıyan tüm insanlara selam olsun. Kötüler için ise söyleyeceklerimi az çok tahmin edersiniz...

İnsanların birbirini sömürmediği, daha barışçıl, kimsenin kimseyi kullanmadığı bir dünya umuduyla...

Herkese saygılar, sevgiler.