Birisi gelse ve Eskişehir’de neler eksik, şehrin ne tür sorunları var diye sorsa sabaha kadar konuşuruz.
Kimisi çevre yolu der, kimisi altyapı eksik…
Kimisi lobi sorunu var der, kimisi çeşmeden akan su içilmiyor…
Kimisi teşvik bölgesinde değiliz der, kimisi asfaltlar delik deşik…
Yani Eskişehir özelinde aslında herkesin kendine göre öne alacağı ama hemen hepsinde hem fikir olacağımız bazı sorun ve eksikler var.
Ben ise bugün başka ve pek dillendirilmeyen bir sorunu sizlerle paylaşmak istiyorum.
Hatta pek çok kişinin önceliğinde olmayan ama eksikliği fazlaca hissedilen bir sorundan bahis açmak istiyorum.
Sorun şu ki “Eskişehir gibi vizyonu yüksek, hayvan sever sayısı fazla bir şehirde Evcil Hayvan Mezarlığı ya da defin yeri yok”
Biraz empati yapın lütfen…
Evladın dediğiniz, ömrünüzün önemli bir kısmını birlikte geçirdiğiniz, üzerine titrediğiniz masum dostunuz ölüyor ve siz yaşadığınız büyük acı bir yana, onu nereye gömeceğinizi, ne yapacağınızı bilemiyorsunuz.
Bahçeli bir eviniz ya da bahçesi olan bir tanıdığınız var ise eyvallah sorunu çözdünüz. Ya yoksa?
İşte o zaman define avcısı gibi elde kazma kürek ile şehir kenarında kaçak kazı yapar gibi dostunuzu gömecek yer arıyorsunuz.
Ne yazık ki arabası olmayan ya da buna cesaret edemediği için sadık dostunu bezlere sarıp çöplüğe bırakmak zorunda kalanlar bile olmuş.
Ya Soner her şey bitti, başka sorun yok bunu mu sayıklıyorsun diyenler kusura bakmasın. Ailenizden birisini kaybetseniz ve onu çöplüğe bırakmak zorunda kalsanız ne hissedersiniz? Anlamayanlar için altını çizerek belirteyim ki “onlar bizim ailemiz”
Hatta kendimden örnek vererek devam edeyim,
Geçtiğimiz gün kedimi kaybettim. Küçük cüsseli dostumu bir yakınımızın bahçesine gömdük ve sorunu bertaraf ettim.
Ancak evimde yaşları 6 ila 11 arasında değişen ve aralarında 50 kg cüssesi olanda dahil 5 evladım daha var. Ömürleri sayılı olduğu için o acı gerçekle defalarca yüzleşeceğim.
Fakat ne yapacağımı, onları nereye gömeceğimi bilemiyorum.
Eskişehir gibi örnek bir şehirde bu çaresizlikle sınanmak beni çok rahatsız, çok bedbaht ediyor.
Biliyorum ki bu duyguyu benim gibi iliklerine kadar hisseden on binlerce aile var.
Fakat bu konuda yıllardır tek bir çivi bile çakılmadı. En ufak ilerleme kaydedilmedi, hayvan barınağı konusunda ciddi eksiği olan ve topu sürekli ilçe belediyelere atan Büyükşehir Belediyesi ne yazık ki bu konuda da sınıfta kaldı.
Zor ve maliyetli bir iş olsa belki anlayabilirim.
Ancak bu iş adı kadar büyük ve meşakkatli bir iş değil ki…
Büyükşehir Belediyesi kendisine ait olan bir alanın etrafını çevirecek, küçük bir altyapı sistemi ile bu işe birkaç personel ayıracak. İstenirse 1 ay içinde halledilecek bir iş. Hepsi bundan ibaret.
Arsası var, ekipleri var, personeli var ama daha öncede birkaç kez talep edilmesine rağmen ne yazık ki bu işi gündemine alan yok.
İstanbul, Ankara, İzmir’i geçtim. Bu imkan Türkiye’de pek çok şehirde mevcut.
Edirne, Samsun, Kayseri, Mersin, Adana gibi nice kent bu konuda üzerine düşeni yapmış. Bazı şehirler bir tane ile yetinmemiş, ikincisini bile açmışlar.
Ancak bizim gibi bırakın evcil hayvanları, sokak hayvanlarını bile ismiyle tanıdığımız Eskişehir’de yıl olmuş 2023 ve bu eksiği dillendirmek zorunda kalıyoruz.
Umarım sesimiz duyulur ve bu konuda yaşanan mağduriyet kusa sürede giderilir.
Bugün müsaadenizle bu eksiği, bu sorunu dile getirmek istedim. İlerleyen günlerde diğer eksik ve sorunlardan devam ederiz.
